گزینه ها چیست و چگونه کار می کنند؟

هنگام خرید گزینه ، حق خرید یا فروش مقدار مشخصی از اوراق بهادار را در آینده با قیمت معینی خریداری می کنید. به عنوان مثال ، شما موافقت می کنید که حق خرید 100 سهام خاص را به مدت 6 ماه با قیمت از پیش تعیین شده داشته باشید. گزینه ها نوعی مشتق هستند. این بدان معنی است که این محصول ارزش خود را از قیمت دارایی زیرین استخراج می کند. دارایی اساسی می تواند یک شاخص ، سهم یا حتی کالایی باشد. به عنوان مثال ، شما گزینه های شاخص مانند گزینه های AEX یا گزینه های سهام مانند گزینه های ING دارید. ارزش یک گزینه عمدتاً براساس قیمت این مقدار اساسی ، تحرک ارزش اساسی و مدت زمان قرارداد است. دو نوع گزینه قراردادها ، گزینه های تماس و گزینه ها وجود دارد. در این مقاله ، تفاوت بین این دو را توضیح خواهیم داد و به برخی از سؤالات متداول در مورد گزینه ها پاسخ خواهیم داد.

گزینه تماس چیست؟

خرید گزینه تماس (موقعیت طولانی) حق خرید یک دارایی زیرین را با قیمت از پیش تعیین شده حق می دهد ، اما نه تعهد. خریدار قیمت این حق را پرداخت می کند ، همچنین به عنوان حق بیمه نیز شناخته می شود. علاوه بر قیمت ، روزی که گزینه منقضی می شود نیز از پیش تعیین شده است. به این تاریخ انقضا گفته می شود. این نشان می دهد تا زمانی که خریدار گزینه تماس حق خرید داشته باشد. به عنوان یک قانون شست ، خریدار برای خرید یک گزینه در صورت پیش بینی اینکه قیمت در طول مدت قرارداد افزایش می یابد ، خریدار سودمند است. سرمایه گذاران هنگام پیش بینی حرکات خاص در بازار از این استراتژی استفاده می کنند. از طرف دیگر ، فروشنده یک تماس (موقعیت کوتاه) حق خرید را به فروش رسانده است ، بنابراین ، اگر خریدار گزینه را اعمال کند ، ممکن است مجبور به فروش زیرین تحت شرایط قرارداد شود. خریداران و فروشندگان تماس ها انتظارات مخالف آنچه در بازار اتفاق می افتد دارند. فروشندگان پیش بینی می کنند که قیمت دارایی زیربنایی پایین تر از قیمت اعتصاب و حق بیمه پس از انقضا گزینه است. فروشندگان قراردادهای گزینه ها نیز نویسندگان نامیده می شوند که در این مقاله بیشتر مورد بحث قرار می گیرد.

گزینه Put چیست؟

خرید یک گزینه put (موقعیت طولانی) حق ، اما نه تعهد را برای فروش برخی از دارایی های اساسی با قیمت از پیش تعیین شده تا تاریخ انقضا می دهد. فروشنده یک گزینه Put (موقعیت کوتاه) حق فروش را به خریدار فروخته است و بنابراین ، ممکن است مجبور شود دارایی زیرین را تحت شرایط قرارداد خریداری کند. مشابه تماس ها ، خریداران و فروشندگان انتظارات متضادی از چگونگی ارائه ارزش قیمت گزینه دارند. برای خریدار یک قرار دادن ، معمولاً سودمند است اگر او پیش بینی کند که قیمت در طول مدت قرارداد کاهش می یابد. فروشنده یک Put معتقد است که قیمت دارایی زیرین بالاتر از قیمت اعتصاب گزینه منهای حق بیمه گزینه پس از انقضا خواهد بود.

قیمت اعتصاب یک گزینه چقدر است؟

قیمتی که در آن دارایی زیربنایی قابل خریداری یا فروخته شده است ، قیمت اعتصاب نامیده می شود. همچنین به عنوان قیمت ورزش شناخته می شود. قیمت یک گزینه تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله قیمت سهم ، تحرک سهم و مدت زمان قرارداد است. اگر دارایی اصلی گزینه یک سهام باشد ، اختلاف قیمت بین قیمت سهام و قیمت اعتصاب ارزش گزینه را تعیین می کند.

اهرم یک گزینه چیست؟

گزینه ها از اثر اهرم استفاده می کنند ، همانطور که در مثال زیر نشان داده شده است. با تشکر از این اثر ، سود که می توانید با یک گزینه بدست آورید بیشتر از این است که اگر مستقیماً در مقدار زیرین سرمایه گذاری کرده اید (به عنوان درصد محاسبه می شود). این امر به این دلیل است که شما باید مبلغ کمتری را با یک گزینه سرمایه گذاری کنید تا با یک سرمایه گذاری مستقیم در دارایی اساسی. با این حال ، با یک حرکت پیش بینی نشده از دارایی اساسی ، ممکن است سریع و اغلب پول از دست بدهید.

تاریخ انقضا یک گزینه چیست؟

همانطور که قبلاً گفته شد ، تاریخ انقضا روزی است که گزینه در آن منقضی می شود. مشتقات دیگر ، مانند آینده ، همچنین تاریخ انقضا دارند. به طور کلی ، تاریخ انقضا در جمعه سوم هر ماه سقوط می کند. با این حال ، به عنوان مثال ، استثنائاتی با گزینه روزانه یا یک گزینه هفته وجود دارد. قبل از اتمام قرارداد ، دارندگان گزینه می توانند ورزش را انتخاب کنند ، موقعیت را ببندند یا اجازه دهند بی ارزش منقضی شود.

نوشتن گزینه چیست؟

فروش یک گزینه را می توان "گزینه های نوشتن" نامید. دو طرف در معاملات گزینه شرکت می کنند: یک خریدار و یک نویسنده. همانطور که گفته شد ، با گزینه تماس ، خریدار حق خرید گزینه خاصی را می گیرد. از طرف دیگر ، فروشنده (نویسنده) ممکن است موظف باشد سهام خود را با قیمت از پیش تعیین شده بفروشد. خریدار حق بیمه گزینه ای را پرداخت می کند ، در حالی که فروشنده (نویسنده) حق بیمه گزینه ای را دریافت می کند. خریدار امیدوار است که دارایی زیرین بالا برود و فروشنده امیدوار باشد که از بین برود.

چه چیزی قیمت یک گزینه را تعیین می کند؟

قیمت یک گزینه از دو بخش تشکیل شده است: مقدار ذاتی و مقدار زمان.

مقدار ذاتی

برای محاسبه ارزش خالص دارایی ، قیمت فعلی سهم با قیمت ورزش مقایسه می شود. ادامه با مثال فوق ، قیمت اعتصاب 21. 00 یورو برای هر سهم است. فرض کنید یک سهم با 25. 00 یورو در بورس اوراق بهادار ذکر شده است. سپس ، ارزش خالص دارایی تفاوت بین قیمت فعلی 25. 00 یورو و قیمت اعتصاب 21. 00 یورو برای هر سهم است ، در این حالت 4. 00 یورو برای هر سهم. بنابراین ، این حق خرید با قیمت 21. 00 یورو حداقل به ارزش 4. 00 یورو برای هر سهم است.

هنگامی که یک گزینه دارای ارزش ذاتی است ، آن گزینه "در پول" نامیده می شود. این برای هر دو گزینه تماس و گزینه های قرار دادن امکان پذیر است. به عنوان مثال ، گزینه های تماس در پول هستند که قیمت ورزش پایین تر از قیمت دارایی زیرین باشد. گزینه Put در پول است که قیمت ورزش بالاتر از ارزش اساسی باشد. اگر برعکس صحیح باشد ، گزینه "خارج از پول" است.

مقدار زمان

مقدار زمان نیز مقدار مورد انتظار نامیده می شود. این عمدتا به اصطلاح گزینه و نوسانات مقدار زیرین بستگی دارد. ارزش زمان نشان می دهد که بازار از قیمت دارایی اساسی انتظار دارد. زمان باقی مانده تا تاریخ انقضا (تاریخ انقضا) در مقدار زمان در نظر گرفته می شود. در زمان انقضا ، مقدار زمان و مقدار انتظار تقریبا صفر است.

تفاوت بین گزینه های آمریکایی و اروپایی چیست؟

اکثریت قریب به اتفاق گزینه ها به سبک آمریکایی یا اروپایی هستند. تفاوت اصلی بین این دو در مورد انقضا است. با گزینه های آمریکایی ، دارنده حق دارد هر زمان قبل از انقضا با قیمت توافق شده ، آن را انجام دهد. برعکس ، گزینه های اروپایی فقط می توانند در تاریخ و قیمت قبل از همکار انجام شوند.

چرا از گزینه ها استفاده می کنیم؟

دلایل زیادی وجود دارد که سرمایه گذاران ممکن است سرمایه گذاری در گزینه ها را انتخاب کنند ، اما دو مورد اصلی برای گمانه زنی ها و محافظت از آنها است. گمانه زنی ها جایی است که یک سرمایه گذار موقعیتی را در یک بازار می گیرد و انتظار دارد که قیمت دارایی افزایش یا کاهش یابد. به عنوان مثال ، یک سرمایه گذار ممکن است به جای خرید سهام زیرین به دلیل اهرم با گزینه ها ، با گزینه تماس ، با گزینه تماس حدس بزند. سرمایه گذاران ممکن است برای کاهش خطر افت شدید قیمت ، از استراتژی های محافظت استفاده کنند. به عنوان مثال ، اگر یک سرمایه گذار در یک شرکت موقعیت قابل توجهی داشته باشد و بخواهد خطر افت شدید قیمت را کاهش دهد ، می تواند گزینه ای را خریداری کند. با انجام این کار ، سرمایه گذار می تواند قیمت فروش خاصی را "قفل" کند. علاوه بر این ، اگر قیمت سهام پایین تر از قیمت اعتصاب گزینه ها باشد ، سرمایه گذار می تواند گزینه خود را به دست آورد و ضرر را به حداقل برساند.

خطرات گزینه ها چیست؟

سرمایه گذاری در گزینه ها می تواند مفید باشد ، اما بدون خطر نیست. به عنوان مثال ، حقوق و تعهدات خاص هنگام ورود به این قراردادها درگیر است. این بدان معنی است که شما خطر از دست دادن کل سرمایه گذاری یا بیشتر را دارید. اگر قیمت سهم پایین تر از قیمت اعتصاب تماس در تاریخ انقضا باشد ، ارزش خود را از دست می دهد. هنگام نوشتن تماس ، معمولاً با افزایش نرخ پول از دست می دهید. سپس شما وظیفه دارید سهم را با قیمت ورزش تحویل دهید. با یک گزینه کتبی ، خطر سقوط قیمت است. پس از آن ممکن است شما را ملزم به خرید دارایی زیرین با قیمت اعتصاب کنید. آیا این قیمت بالاتر از قیمت سهام است؟سپس ، شما با گزینه put ضرر می کنید.

قبل از سرمایه گذاری در گزینه ها ، مهم است که ابتدا یاد بگیرید که گزینه ها چیست ، اما مهمتر از آن ، خطرات را درک می کنید. مانند سایر محصولات پیچیده ، گزینه ها برای شروع سرمایه گذاران مناسب نیستند.

در مورد سایر مشتقات ، مانند آینده بخوانید.

اطلاعات موجود در این مقاله برای اهداف مشورتی نوشته نشده است ، و همچنین قصد توصیه هرگونه سرمایه گذاری را ندارد. سرمایه گذاری شامل خطرات است. می توانید سپرده خود را از دست دهید (بخشی از). ما به شما توصیه می کنیم فقط در محصولات مالی که با دانش و تجربه شما مطابقت دارند سرمایه گذاری کنید.